بسم الله الرحمن الرحیم
منم… دارم صدایت می کنم صدایم را می شناسی
منم همان که همیشه دلت را شکسته ام .همان که هر وقت شاد بود تو را فراموش کرد. همان که هر وقت گره کوری میان زندگی اش افتاد می آمد جمکران و تو را صدا می کرد.و وقتی تو جوابش را می دادی می رفت که می رفت.
منم .. همانی که از گناه دریغ نمی کند.همانی که دلش هرگز با تو نبود و فقط روی لبش دعای {اللهم کن لولیک…} بود.منم… همانی که نمی دانست انتظار یعنی عمل… منم همانی که یادش رفت تو فقط خوب بودن ما را می خواهی. منم همانی تو هر هفته اعمالش را می بینی و غصه می خوری.
همانی که یادش رفت تو عزیزدل خدا هستی. همانی که نمک خدا را خورده و نمک دان اهل بیت را شکسته. منم… همانی اشکت را با کارهایش در آورده. همانی که یادش رفت اگر بر حسین (ع) گریه می کنی خودت هم یک امام زمان غریب داری که چشمش به دعا و تلاش منتظرانش است.
منم…همانی که هر وقت گفتند: خدایا او را برسان… توی دلش یواشکی گفت:خدایا ببخش الان نیاریدش شادی مان خراب می شود. منم همانی که تو را نخواست. همانی که وقت گناه خیلی به او خوش گذشته. همانی که ظهورت را هیچ وقت از ته ته دلش طلب نکرد.
منم…
همانی که دارد صدایت می کند…
آمده ام عبایت را می گشایی و پناهم می دهی ؟؟؟
منم…همانی که با باره گناهش روی حرف زدن با تو را ندارد….
همان که دلش برای تو تنگ شده. ..
همان که دلش می خواهد دوستت داشته باشد. …
همان که می خواهد برای شادی دلت سعی کند که دیگر گناه نکند…
از نیمه شعبان امسال تا ابد…
ثریا بائو…
